გაინტერესებთ როგორია მათი ცხოვრებაა?
არ მინდა ეს სიტყვა(მათხოვარი) ვიხმარო ხოლმე, მაგრამ სხვა სიტყვა ალბათ არც არსებობს, მათ რომ დავუძახო. მაგრამ ისინიც ხომ ჩვეულებრივი ადამიანები არიან, რომლებიც ცხოვრებამ დაჩაგრა. აღარ გავაგრძელებ იმაზე ლაპარაკს, თუ როგორ მივიდნენ მათხოვრობამდე.
ყველას ჩვენი ხედვა გვაქვს ამ სამყაროში, ზოგი ფერად ფერებში ვხედავთ და ზოგიც შავთეთრში… მაგრამ არ დავფიქრებულვართ იმაზე თუ როგორ ხედავენ მათხოვრები ამ სამყაროს. ალბათ მათაც აქვთ ისეთი დღეები, რომლებსაც ფერადად ხედავენ, მაგრამ მე მგონია რო მაინც უმეტესობა მათი დღეებისა შავთეთრია და ცდილობენ რომ როგორმე გაიფერადონ, ხშირად შევსწრებივარ როცა ეს ადამიანები ერთმანეთს ეხვევიან, ალბათ ამით სითბოს გადასცემენ ერთმანეთს, ისინი ჩვენგან ხო მარტო სიცივეს გრძნობენ, იშვიათი შემთხვევების გარდა…
ვარაუდის გამოთქმა ბევრი შეიძლება და მოდი პირდაპირ მათი აზრი გავიგოთ 🙂
ნაირა 63 წლის
-”შენ რა გგონია შვილო, მე მინდა აქ რომ ვიჯდე? რა მე არ მინდა რო ჩემი შვილიშვილი ვასეირნო აქ და არა სამათხოვროდ გამოვიდე… ჩემი ტოლა ქალები აქ ისე დადიან რო თითქოს ვერც მამჩნევენ, არადა რამდენიმე წლის წინ როცა თენგიზი(მისი ქმარი) ცოცხალი იყო მეც მათნაირი ვიყავი, მაგრამ ზემდოან არავის ვუყურებდი, ამით კი მე გულს მტკენენ. ხშირად მინდა ხოლმე, რომ მათ საუბარში ჩავერიო, მაგრამ ვჩერდები, იმიტომ რომ მეტყვიან თუ არ მეტყვიან, მაგრძნობინებენ შენ ჩვენაირი არ ხარო… იმის მერე შვილო რაც თენგიზი დაიღუპა ბედნიერი დღე არ მქონია 😦 სულ ერთნაირია ჩემი დღეები, დილით ადრე უნდა ავდგე რო კარგ ადგილას დავდგე რათა ცოტაოდენი ფული მაინც ვიშოვო!”
ბექა 14 წლის
-”აი ის მანქანა( ხელით უთითებს X6-ზე) რო მყავდეს სულ ფერადი დღეები მექნებოდა, ან მამაჩემი რო იყოს მაგ მანქანის პატრონი… ეჰ… შენ არა გყავს მანქანა? შენც ალბათ ფერადად ხედავ დღეებს ხო სულ?(იცინის) ჩემთვის ფერადი დღე მაშინაა როცა ფულს მომცემენ, თორე ისე ფერადი კი არა იმ დღეს სულ შავია თუ ფული არ მომცეს….”
მზია 73 წლის
-”უკვე 12 წელია რაც აქ გამოვედი, მანამდე სამსახურიც კარგი მქონდა და ოჯახშიც სიმშვიდე იყო.. მერე აირდაირია ყველაფერი, . მე სამსახური დავკარგე, ჩემი შვილი გალოთდა და დაიკარგა რამოდენიმე წელში. ეხლაც არ ვიცით სადაა ცოცხალია თუ მკვდარი. კარგი იყო ძველი დრო, ამ დროს აქ კი არ ვიყავით ხოლმე, ხან ზღვაზე დავდოდით და ხანაც სოფელში მივდიოდით. ახლა კი ამ გაგანია ზაფხულშიც აქ ვარ…. ცოტა მშურს კიდეც სხვები რო მდიან და მე ვერა! აი ჩემთვის მარტო ის დღე იქნება ფერადი, როდესაც ჩემი შვილი გამოჩნდება(თუ მკვდარი არაა) და იმხელა შემოსავალი გვექნება, რომ ესე ხელ გაწვდენილი არ ვშოულობდეთ ფულს!”
-ნათია 7 წლის
-“მე ჭრელი კაბა მინდა… ჯერ არ დავბრვამებულვარ, რო შავთეთრად დაგინახოთ, შენ ეხლა რა წითელი მაიკა არ გაცვია? ( იცინის) ”
იმედია სულ მცირედით მაინც მიგახვედრეთ ,თუ როგორ ხედავენ მათხოვრები ამ სამყაროს…
ჩვენი სამყარო 
ჭეშმარიტი სტატიაა, იმიტომ რომ ამ სტიის წაკითხვის შემდეგ ყველა ადამიანში შეიცვლება რაღაც, ან სხვანაირად დაინახავს პრობლემას, ან საკუთარ თავში რაიმეს იპოვის, ან თუნდაც გაუფრთხილებლად აღარ იტყვის რა უბედური ვარო …
ნამდვილად,,როდესაც გაიგებ თუ როგორია ესეთი ცხოვრება აღარ უნდა თქვა ეგ სიტყვები
ნათქვამია მათხოვრის სახით უფალი გიწოდებს ხელსო,..ფული გულით მიუგდო მათხოვარს მადლი არარის,მას ზოგჯერ ყველაზე მეტად თბილი თვალები სჭირდება შენგან,ვინც იფურთხება და ცუდად იქცევა მატ არიციან რასნიშნავს ცხოვრება მათ არ უცხოვრიათ ისეთ ოჯახში სადაც სიყვარულია და ამით არ შეიძულოთ ისინი….დავეხმაროთ მათ
კი ბევრი მინახავს განერვიულებული ადამიანი და მათ მიმართ უფრო ნაკლები სიბრალული მიჩნდებოდა მაგრამ ახლა რომ ვუფიქრდები ალბად მართალაია: (((
ყველა გაჭირვებულს უნდა დაეხმარო ამით პირველრიგში შენთავს ეხმარები,
me yoveltvic cvdilob davexmaro shedzlebisdagvarad…
sul cota mcireditac rom davexmarot esac kargia : (
რათქმაუნდა უფალი ამ ყველაფერს ხედავს
dzalian kargi postia mai,, yvelas darwmujnebulin var sibralulis da daxmarebis grdznoba agudzra
ძალიან გამიხარდება თუ ასე მოხდება და ჩემი პოსტით რაიმე შეიცვლება
მე ყველაზე ძალიან 7წლის ნათიას კითხვამ ჩამაფიქრა: ((
იმედია მას არ მოუწევს შავთეთრი ფერებით ცხოვრება 😦
ხო ვერ ხვდება ბავშვი ჯერ :(((
ხო და ეგარის ჯერ სულ რაღაც 7წლის არის : (((